فلسفه مصیبت های مردم!

توی قرآن اومده که اگر مصیبتی به کسی میرسه به خاطر کارهاییه که خودش قبلا انجام داده: «وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدیکُمْ » شوری-30  یعنی: «و مصیبتی به شما نمی رسد مگر بخاطر آنچه که (خودتان) بدست آورده اید. » اما یه مبحث مهم اینجا مطرح میشه و اونم اینه که مگه مصیبت ها واسه امتحان آدما نیست، پس چرا گفته که این مصیبت ها بخاطر کارهای ناشایست و گناهانیه که خودتون قبلا اونا رو انجام دادین؟اول یه نکته رو توضیح بدم و اونم اینکه وقتی اینجا صحبت از مصیبت می کنیم، یعنی هرگونه شر و بدی و چیز ناراحت کننده ای که به انسان میرسه. بطور کلی علت مصیبت هایی که به انسان می رسه یکی از این سه دسته س:

اول: این مصیبت نتیجه ی عمل خود آدمه که بهش میرسه. مثلا اگه شما گندم بکاری حتما چیزی که از زمین درمیاد گندمه.غیرممکنه شما گندم بکاری و مثلا سیب دربیاد.پس وقتی که آدم بدی میکنه نتیجه ش رو که بدی و مصیبت هست میبینه.مثلا کسی که سالهای زیادی سیگار میکشه نتیجه ش میشه مصیبت از دست دادن ریه هاش و نهایتاً مرگ.

 دوم : این مصیبت در واقع ظاهرش شر و بد هست اما در باطن خیر و رحمت هست. مثلا یه نفر خونه ش آتیش گرفته و یکی دو ساعتی مشغول خاموش کردن این آتیش میشه و یه ضرر مختصری هم به خونه و وسائل منزلش وارد میشه. اما ماجرا از این قرار بوده که اگه ایشون خونه ش آتیش نمیگیرفت و میرفت توی خیابون یه تریلی می اومد میزد میکشتش. ولی این آتیش سوزی باعث شد یه یه ساعتی معطل بشه و دیرتر از خونه بره بیرون. پس این آتیش سوزی در ظاهر شر هست اما در واقع خیر و رحمته.

سوم:این مصیبت برای آزمایش آدمهاست. مثلا  طرف تا دیروز هی شکر و حمد خدا رو بجا می آورده و  هی دم از خدا میزنه چون در شرایط عادی و عالی قرار داره ولی خدا یه مصیبتی رو براش پیش میاره تا معلوم بشه که آیا بازم این فرد توی اون شرایط شکر و حمد خدا رو بجا میاره یا اینکه به خاطر این مصیبت ، زبون به گلایه و ناشکری باز میکنه.

پس علت مصیبت ها از یکی از این سه حالت خارج نیست: یا ثمره ی اعمال خود انسانه، یا واقعا خیر و صلاحه، و یا اینکه برای امتحان انسان.